Steenuil.

Ik kreeg het verzoek om een steenuil te vereeuwigen in hout.

Het resultaat is te zien op het beeldenblog.
Klik hiernaast op "beeldenstorm".

Autosur.

De tweejaarlijkse APK voor de Peugeot is weer geweest. Voor de eerste keer had die keuringsvent opmerkingen. Een fuseepen moest worden vervangen, die had te veel speling volgens de metingen.

En dat kost me dan weer geld. En de hercontrole kost dan ook weer geld.
Net of er geen financiële crisis is.

Maar ik zag op het kentekenbewijs dat het autootje inmiddels al weer 12 jaar oud is en hij heeft in die tijd al 180000 km gereden en dit is eigenlijk de eerste reparatie. Dus ik mag niet klagen

Dat doe ik dan ook maar niet.

Br ? puf ; puf.

Is het de ene dag zo koud dat wij hier al beginnen te klagen dat we ons kostbare brandhout moeten opstoken, een paar dagen later loopt het zweet me van het gezicht als ik mijn dagelijkse portie (2 kruiwagens vol) brandhout moet kloven en opstapelen.

Want dat doe ik heel gedoseerd. Brandhout kloven is zwaar werk. Maar zolang ik het nog met een kloofbeitel af kan, koop ik nog geen elektrische kloofmachine.
Ik moet toch ergens mijn conditie mee onderhouden.

Voor het huis was het vandaag 25 graden. Dus na het kloven en na de maaltijd was het weer goed toeven in de hangmat.

Brrrr.

Ja, ook hier wordt het najaar met alle nare, koude en natte gevolgen van dien.
Hadden we tot en met gisteren nog prachtig buitenzitterig weer en ging de houtkachel pas om 6 uur aan, vandaag was dat anders en moest de kachel al vroeg worden aangestoken.

Dus dat wordt de rest van de week brandhout zagen, splijten en opstapelen, zodat we toch warm de winter doorkomen.

Spaanse pyreneeën

Op de camperreizenblog staat een verhaaltje in 7 delen over onze belevenissen tijdens ons laatste reisje.
Kom dat zien en klik met muis hiernaast op "campereizen".

Een snufje cultuur.

Ja, we zijn uit geweest. Naar een concert in het kerkje van Sieuras. De commune waar Ena (zie l'Oustal) in de gemeenteraad zit. En Ena was ook degene die ons daar op attent maakte.
Zij was allang blij dat er in dat kerkje ook eens wat anders gebeurde dan alleen maar gewoon niks.
De organisatoren hadden alle beschikbare stoelen uit het dorp daar neergezet en het tekort aangevuld met keiharde banken. Een paar kale elektrische peertjes zorgden voor de verlichting.

Dus wij zijn gaan luisteren naar het koortje van Carla Bayle, een koor onder directie van dezelfde dirigent als het koor van Auterive waar Diny bij zingt.
Het koortje zong best aardig en na elk liedje klonk dan ook een beleefd applaus.
Ik heb nu ook voor de eerste keer het volkslied van de Ariege gehoord. De tekst begint ongeveer: "Ariége, oh Ariége, zo mooi, wat hou ik veel van jou." En dat gezongen op een mooie meedein melodie.

Het tweede gedeelte werd verzorgd door 4 accordeonisten uit Toulouse, beroepsmuzikanten.
En dat was inderdaad echt de moeite waard om anderhalf uur naar te luisteren. Klassieke en moderne muziek, het was grote klasse, een veel groter publiek waardig. Het applaus klonk dan ook een stuk enthousiaster.

Een nieuwe CD.

Ja, er komen zoveel nieuwe cd's uit.
Maar deze is heel bijzonder, zeker voor ons en misschien ook wel voor jullie, die Marcel kennen.

Het is de eerste cd van het duo Ebbers-Neiss.
De titel is: "les lunettes du cyclope" en de muziek wordt gespeeld door Marcel met de Ierse dwarsfluit en Mathias Neiss met de Ierse bouzouki

8 Van de 10 nummers zijn gecomponeerd door Marcel zelf, de andere 2 door Mathias.

Wij kregen het gratis toegestuurd, maar wie hem ook wil hebben:
Het album is te koop bij : La libellule verte, 43, rue Pasteur, 08090 Aiglemont.
Inlichtingen : tél. 03.24.32.24.87 of E-mail lalibelluleverte@wanadoo.fr
Contact : Sylvie Ebbers.
De prijs is 16 euros (+ 2 euros verzendkosten)

De muziek is ook gedeeltelijk te beluisteren op de website:
http://www.myspace.com/ebbersneiss
In het rijtje websites hiernaast op "Marcel" klikken.

En alweer terug.

Waren we weg, dan?
Nee, dat konden jullie niet weten. Het kwam zomaar bij ons op. Even er tussen uit met de camper.
Maar nu zijn we er weer en ben ik natuurlijk bezig om onze belevenissen op te schrijven.
Dus dat krijgen jullie ook wel een keer te lezen, mocht je dat interesseren.
Peet, nog even geduld.

reisje via oost Frankrijk

Onze trektocht naar Nederland ging via een grote omweg. Chevennen, Jura, Vogezen en de Ardennen. Allemaal prachtige gebieden, een langere reis waardig.
Op de camperreizen-log staan enkele verhaaltjes.
Rechts beneden aan te klikken.

Geert, het Belgisch peerd

Kijk op beeldenstorm!

Ei.

Hij is er eindelijk, het eerste eitje van de jonge kippen. Het eerste mooie donkerbruine eitje dat zo kenmerkend is voor het ras Marans.

In april zijn de kuikens geboren en nu ruim 5 maand oud en nu zijn ze dus al aan hun corebusiness bezig: het leggen van eieren. Ik heb geen idee of dat snel is, maar elk ei is meegenomen.

De oude kippen laten het momenteel afweten, 1 ei per dag van 6 kippen is erg mager. Ze zijn volop in de rui, dus misschien komt het nog goed.
En anders mogen ze genieten van een onbezorgde oude dag.

Zonder hond.

Een camperreis zonder Filou, hoe zal dat bevallen ? Hij mocht deze keer thuis blijven bij Anja, de oppas.
Nou, dat is uitstekend bevallen. De camper bleef véél schoner en op camperplaatsen geen last met andere honden. Maar vooral in Nederland was het makkelijk. We konden gaan en staan waar we wilden, zonder dat hij aan de ketting of opgesloten in de camper moest achterblijven.

Zo konden we ook eens een klein dagtochtje maken. Met de fiets naar het Duitse Emmerich am Rhein. Een mooi tochtje van 2,5 uur heen en net zolang terug, dwars door het mooie Montferland.
En op de boulevard aan de Rijn is altijd wat te zien, het is er een drukte van belang op het water. Grote volgeladen, maar ook lege duwboten varen op en neer of heen en weer.

En niet te vergeten, in de zon zittend op het terras van een Duits restaurant kun je ook heerlijk eten. En op de boulevard ideeën opdoen voor mijn beeldhouwen.

En Filou?
Bij thuiskomst sprong hij twee keer tegen ons op van blijdschap en daarna ging hij weer liggen slapen. Voor hem was het alsof we even weg waren geweest om een boodschap doen.
Een zwak tijdsbesef heeft dat beest, een beetje dom.